جشن خرمن در روستاي ايمن آباد و كروكلا

جشن خرمن و يا جشن محصول كه با عناوين گوناگون از آن ياد مي شود، به منظور تشكر از خداوند متعال به خاطر دادن نعمت هاي فراوان و همچنين براي به ثمر نشاندن تلاش كشاورزان است، اين جشن نوعي مراسم شكرگزاري است كه بر اساس داشته هاي ديني، اعتقادي، اجتماعي و فرهنگي بوده و به همراه برنامه ها و ديگر آيين هاي مفرح و شادي بخش ديگر برگزار مي شود، اما آنچه كه در چنين مراسمي اصل است روح قدرداني و سپاسگزاري از خداوند مهربان و همچنين قدرداني از طبيعت است.

در این جشن مراسم های مختلفی از جمله سرنا نوازی، دعای شکر از خداوند، موسیقی محلی، برکت پلا، خرمن کوبی، کشتی محلی، مراسم عروس بران، بند بازی و طناب‌بازی برگزار می‌شود.

در قديم در روستايمان ايمن آباد و كروكلا نيز رسم بوده براي برگزاري جشن بايستي تمامي كشاورزان محصولات خود را جمع آوري مي كردند و اين بهانه اي بود تا آنان كه به دلايلي محصولات را جمع آوري ننموده اند، روستاييان با همكاري هم به كمك او رفته تا محصولش را تمام و كمال برداشت نمايد. سپس پس از اطمينان از جمع آوري محصول توسط اهالي روستا در تاريخي مشخص جشن برگزار مي شود.

البته این جشن در قالب جشن های عروسی برگزار می شد و به طور مستقل و با نام جشن خرمن مرسوم نبود.

اين جشن كه امروزه به همت گروه هاي فرهنگي از جمله موسسه پارپيرار  كه زحمات زيادي را در راستاي حفظ و ترویج اين فرهنگ غني مازندران صورت می پذیرد، شکل تازه ای به خود گرفته است.

برگزاري مراسم عروسي در اين روز كه ساير بخش ها از جمه سرنا نوازي، موسيقي محلي، كشتي سنتي و محلي لوچو، بند بازي و طناب بازي را به همراه دارد از جذاب ترين برنامه جشن خرمن است.

جينگا سري يا خرمن كوب كردن شالي بصورت نمادين كه با اسب صورت مي گيرد نيز از برنامه هاي جالب اين جشن است.

جالبترين بخشي كه دوران قديم رسم بوده و جشن خرمن را بسيار ماندگار كرده است بخشيدن بخشي از دسترنج كشاورزان و روستاييان به  كساني است كه محصول خوبي به عمل نياوردند حال يا آفتي به محصولشان رسيده و يا به دلايل ديگر.  اهالي با كمك يكديگر با دادن بخشي از محصول خويش آذوغه اش را فراهم و او را از غم و غصه مي رهاندند( هركسي يك كيله يا دوكيله و يا سه كيله) و اين سنت نوعي بيمه محصول امروزي است البته بدون پرداخت هيچ حق بيمه اي.

در پايان با پختن ديگي از برنج و  خوردن آن توسط حاضرين كه به بركت پلا هم معروف است از خداوند بزرگ به خاطر نعمتهايش شكر گذاري مي كنند.

جشن نوروز ماه :

البته مردم مازندران در اواسط مرداد ماه جشني به نام نوروز ماه نيز برگزار مي كردند. وقتي كه اولين محصول برنج زودرس به بار مي نشستبعد از جمع آوري و درو با همان برنج غذا درست مي كردند و در خارج از روستا جشن پايان كار مي گيرند. اين مراسم درست مانند سيزده نوروز است و اعتقاد دارند كه اين روز را حتما" بايد بيرون از روستا به سر برند در واقع اين جشن يك نوع سپاسگزاري به درگاه خداوند است.